ارتباط چین و برزیل متفاوت با سایر اعضای بریکس، از جمله روسیه و هند است. برزیل بزرگترین کشور در حال توسعه در نیمکره غربی و چین بزرگترین کشور در حال توسعه در جهان است. از نظر جغرافیایی، برزیل از چین فاصله بسیار دارد و هیچ درگیری تاریخی، تهدید امنیتی یا اختلافات ارضی میان دو کشور وجود ندارد. دو کشور روابط رسمی دیپلماتیک را در سال ۱۹۷۴ برقرار کردند اما این روابط به یک همکاری استراتژیک در سال ۱۹۹۳ و در سال ۲۰۰۴ به یک «مشارکت استراتژیک همه جانبه و همیشگی» ارتقا یافت؛ مشارکتی که در آن چین پشتیبانی خود را از شریک بین المللی خود در هر شرایط فراهم میکند. بالاترین نماد این همکاری ها نیز سند مشارکت راهبردی جامع دو کشور است که در سال ۲۰۱۲ امضا شد.
پیروزی لولا در انتخابات
« لولا در آستانه هفتاد و هفتمین سالروز تولدش (۲۷ اکتبر ۱۹۴۵) ، دوباره عنوان کرسی رئیسجمهوری برزیل را از آن خود کرد. پس از ماهها رقابت انتخاباتی فشرده، این سیاستمدار کهنهکار با شکست «ژائیر بولسونارو» رئیس جمهوری سابق و نه چندان محبوب برزیل، برای سومین بار، رئیسجمهوری این کشور پهناور شد. براساس شمارش ۹۹.۹۹ درصد مجموع آرا، لولا با کسب ۵۰.۹ درصد در مقابل ۴۹.۱ درصد ، پیروز شد.
ایناسیو لولا داسیلوا در دور دوم انتخابات برزیل، ژائیر بولسونارو رئیس جمهوری سابق این کشور را که گرایش به سمت آمریکا داشت، شکست داد و به نظر می رسد با بدست گرفتن سکان هدایت برزیل به عنوان بزرگترین قدرت اقتصادی آمریکای لاتین، بخواهد آن را از مسیر گرایش به آمریکا، به سمت توسعه روابط اقتصادی و تجاری با ابرقدرت نوظهور جهان یعنی چین سوق دهد.
نگاهی به سیاست تجاری برزیل نشان می دهد اقتصاد برزیل عمدتا بر مبنای حمایت از کالای داخلی و توسعه تجارت با جهان سوم استوار است.
این هدف اساسا به این دلیل بود که روابط نزدیکتر با پکن، برزیل را قادر میسازد تا آرزوی خود را برای ایجاد یک نظم جهانی چندقطبی جهت ایجاد ائتلافی میان کشورهای در حال توسعه در نهادهای اصلی چندجانبه محقق کند. این همکاری راهبردی میتواند در راستای ارتقاء همکاری جنوب-جنوب و تقویت استقلال سیاست های برزیل در نظام بین الملل باشد.
از همین روز، طبیعی است که لولا داسیلوا بخواهد سکان کشتی اقتصاد کشورش را به سرعت به سمت چین بچرخاند و با احیای دوباره مناسبات دو قدرت اقتصادی در دوسوی کره زمین، بار دیگر طعم توسعه را به مردم کشورش بچشاند.
روابط چین و برزیل
به علاوه، این دو کشور در حال توسعه، در چندین سیستم چندجانبه بین المللی مانند سازمان ملل، بریکس (برزیل، آفریقای جنوبی، هند و چین) و گروه ۲۰ (G۲۰) همکاری دارند.
آمار دیپلماسی تجاری برزیل و چین نشان میدهد در یک دهه اخیر چین از یک شریک اقتصادی به یک متحد راهبردی برای برزیل در عرصه تجارت کالا و خدمات تبدیل شده است.
به استناد گزارشهای خبری، چین مشخصا روابط با برزیل را در چارچوب همکاری جنوب-جنوب میداند. از زمان برقراری روابط چین و برزیل در سال ۱۹۷۴، دو کشور روابط خود را در زمینه های مشترک سیاسی، اقتصادی، علمی و فرهنگی به آرامی توسعه دادهاند و در بسیاری از موضوعات مهم بین المللی دیدگاههای مشابهی دارند.
داسیلوا توانست از مشارکت ۷۹.۴۱ درصدی مردم، حدود ۶۰ میلیون رای را از آن خود کند؛ نه تنها هیچکس تاکنون در انتخابات برزیل به این میزان رای دست نیافته بود بلکه هیچکس با این اختلاف ناچیز پیروز نشده بود؛ نشانههایی که بازگشت داسیلوا را تاریخی میکند.
چین همچنین یکی از منابع اصلی سرمایه گذاری مستقیم خارجی در برزیل، به ویژه در زمینه زیرساخت ها (تولید انرژی، بندرها و مناطق ریلی) و در بخش نفت و گاز به شمار می آید.
وزارت خارجه چین نیز در پیامی پیروزی لولا در انتخابات را تبریک گفت.
به طور خلاصه، برزیل به دلیل دارا بودن ویژگی های سیاسی و اقتصادی ممتاز در آمریکای لاتین، برای چین از اهمیت ویژه برخوردار است. این واقعیت که این کشور پهناور یک قطب بزرگ کشاورزی، دارای منابع عظیم معدنی و بازار داخلی قابل توجهی است و از همه مهمتر از نفوذ منطقه ای قابلتوجهی برخوردار است، برزیل را تبدیل به متحدی استراتژیک کرده و امضای سند جامع همکاری راهبردی دو کشور در سال ۲۰۱۲ به ابزاری برای افزایش قدرت اقتصادی و سیاسی چین و برزیل در قرن ۲۱ تبدیل شده است. برزیل همچنین همواره کوشیده است گامی مثبت در جهت تغییر سلطه سیاسیت جاری غرب بر کشورهای جنوب یا جهان سوم بردارد. .